Doświadczanie rzeczywistości

Zrozumienie prawdziwej natury ego przyspiesza postęp duchowy. Ono nie jest wrogiem, którego trzeba atakować albo pokonać, nie jest też złem, które należy przezwyciężyć.”

Skąd wiedzieć czy zmierzamy we właściwym kierunku na drodze osobistego rozwoju? Autor, który doświadczył wysokich stanów świadomości, wyprowadza nas z dualistycznej percepcji, demaskuje najpowszechniejsze błędy postrzegania i ukryte mechanizmy ego.

Z wprowadzenia Autora:

Doświadczanie rzeczywistości na drodze do oświecenia to trzeci tom trylogii o ewolucji ludzkiej świadomości, zawierającej obserwacje z naszych badań nad świadomością, jak również wynikające z osobistego doświadczenia. W pierwszej książce, zatytułowanej “Siła czy Moc”, w zarysie przedstawiona została możliwa do zweryfikowania Mapa Poziomów Świadomości i po raz pierwszy w historii ukazany został sposób, jak odróżnić prawdę od fałszu, tym samym przezwyciężając najpoważniejszą wrodzoną ułomność ludzkiego umysłu. “Siła czy Moc” dotyczyła głównie poziomów świadomości większości ludzi. Są to poziomy wznoszące się do wysokich zakresów 500, często określanych jako poziom świętych. Druga książka, “Oko w Oko z Jaźnią”, dotyczyła poziomów świadomości od 600 do około 850. W całej ludzkiej historii, w wielu tradycjach te poziomy uważano za sferę oświeconych nauczycieli duchowych. Ta książka, trzecia, kończy opis ewolucji ludzkiej świadomości od poziomów 800 do szczytowego jej doświadczenia na poziomie 1000, który historycznie rzecz biorąc określa maksymalny zakres rozwoju ludzkiej świadomości. To jest poziom świadomości mistyków, tutaj prawda pochodzi wyłącznie z doświadczenia radykalnej subiektywności boskiego objawienia.

Materiał do tej książki zebrany został z wykładów, rozpraw i dialogów z uczniami, gośćmi i poszukiwaczami duchowymi z całego świata, wywodzącymi się z różnych środowisk duchowych i religijnych, mających świadomość na różnym poziomie. Odniesienia do innych duchowych rozpraw albo nauczycieli są stosunkowo nieliczne, ponieważ materiał jest całościowy i wystarczający sam w sobie. To nie jest tekst teologiczny, który zwyczajowo dla celów akademickich zawiera liczne szczegółowe odniesienia. Zamiast tego, czytelnikowi głównie zostawia się odnajdywanie powiązań z literaturą przedmiotu. Dlatego sanskrycka, chrześcijańska czy wedyjska terminologia została ograniczona do absolutnego minimum.